Ontwerpers van over de gehele wereld

Tilley Kaat

Belgische ontwerpster 1961.

Studeert aan de Sint-Lucasschool te Brussel en de Mode-Academie van Antwerpen.
Werkt free-lance als ontwerpster voor kinderkleding, leder, breiwerk en lingerie.
In 1984 begint Kaat Tillev een eigen collectie onder de naam Mina Krystallos en vestigt een paar jaar later een eigen zaak in Brussel.
Haar doelgroep zijn vrouwen ven 30 tot 40 jaar die wars zijn van conventionele modetrends.
Kaat Tilley ontwerpt behalve couture, ook een breder verspreide collectie tricot in subtiele kleur-schakeringen.
Door de poëtische tinten en het geraffineerde materiaalgebruik zijn haar modellen bijzonder geschikt als feest- of bruidsjurken.
Kaat Tillev werd winnares van de Fil d’Or, ontwierp het hostessenuniform voor ‘Interieur ’88’ (meubelbeurs) en tekende in 1989
de uniformen voor het Belgische postpersoneel.

Torii Yuki

Japanse ontwerpster 1943.

De grootmoeder en de moeder van Yuki Torii beginnen een boetiek in het centrum van Tokio in de wijk Ginza.
Daardoor brengt ze haar jeugd door in een omgeving, waar de mode een centrale plaats inneemt.
Ze studeert aan de Bunka School en aan de Surnako ITO.
Yuki Torii heeft een indrukwekkend aantal boetieks verspreid over heel japan en sinds 1975 presenteert ze haar collecties regelmatig in Parijs.

Torrente (Rosette Mett)

Franse couturière, geboren 1929.
Zusje van Ted Lapidus.
Werkt een tijdlang met hem en start in 1969 een eigen boetiekje aan de Faubourg St Honoré te Parijs.
In 1970 toont ze haar eerste couture-collectie en in 1970 wordt ze opgenomen in de Charnbre Syndicale de la Couture.
Tijdens de eerste jaren brengt Torrente zeer bijzondere, luchtige breiwerken.
Thans bestrijkt zij de hele gamma van mantelpakken tot avondjurken, prêt-á-porter, enz.
Rosette Mett verzorgt de artistieke leiding van de talrijke Torrente-artikelen.
Sinds 1984 is zij lector aan de H,E.C. Hautes Etudes Commercialos).
Zij is ook vice-voorzitter van het Institut Français de la Mode.
Torrente is de favoriete ontwerpster van merouw Danielle Mitterrand.

Total Look

De Amerikanen vonden deze uitdrukking uit voor Chanel, die in haar col1ecties voor het eerst modellen voorstelde zoals ze dienden gedragen te worden.
Dus met alle extra ‘s, accessoires, blouses, sautoirs, keten-gordels, schoenen, enz.
Dit gebeurde in het begin van de jaren ’50 en sindsdien is de uitdrukking ‘total look’ in het modejargon ingeburgerd.
In Frankrijk spreekt men ook van een panoplie-chanel.

Tournure

Op het einde na de 19de eeuw bevestigden de dames een ‘tournure’ aan hun taille, zodat hun rokken ter hoogte van de nieren opgevuld waren.
Men noemde dit ook wel ‘queue’ (de Paris).
Nadien doken tournures nog geregeld in collecties op, vooral van avond¬kledij.
Op het einde van de jaren tachtig waren er nog te zien bij Christian Lacroix, Pierre Balrnain en Chanel.

Trapezium

Lijnengeometrie is een onderdeel van de subtiele stromingen binnen een collectie.
Het trapezium is een van de favoriete thema’s van de mode, dat vaak door couturiers en ontwerpers opnieuw wordt gebruikt.
In 1955 lanceerde Christian Dior zijn ‘A’ die geerde vanaf de hoge taille.
In 1958 interpreteerde Yves Saint Laurent – toen nog bij Dior – op zijn beurt de trapeziumvorm, vertrekkend bij de schouders.
En in 19899 stelde Chrisiian Lacroix nog heel wat modellen voor.

Trench-Coat

In het begin van deze eeuw was het Britse leger niet erg democratisch.
Om officier te worden moest je bijvoorbeeld van adel zijn, je liet je eigen pak door een kleermaker op maat maken.
Bovendien kocht je, net als lord Kitchener, lord Roberts of Baden-Powell, je eigen regenjas hij Burberry’s.
Na het uitbreken van de oorlog in 1914 werd deze eerbiedwaardige regenjas met een paar functionele aanhangsels verrijkt,
namelijk met schouderpatten om een verrekijker aan te bevestigen en met metalen ringen voor granaten.
Na de oorlog zagen de fabrikanten geen enkele reden om deze overbodig geworden onderdelen af te schaffen.
De Amerikaanse douane heft echter een belasting van maar liefst 35 procent op ‘versierde’ kleding.
Burberry’s heeft moeten toegeven dat zijn eerbiedwaardige klanten maar zelden granaten bij zich dragen als ze door de regen lopen, hoogstens een paraplu.
De firma houdt echter wèl vol dat een trench-coat zonder epauletten geen echte trench-coat meer is, maar een gewone regenjas.